Ik denk zo af en toe graag terug aan die gênante momenten van vroegen. Toen ik aan het nadenken was wat het meeste gênante moment ooit was, toen dacht ik gelijk aan mijn tijden met een blokjesbeugel. Het begon allemaal toen ik naar mijn tandarts in Enschede mij vroeg of ik graag een beugel wilde gaan dragen. Allereerst dacht ik natuurlijk: “dat ga ik dus echt niet doen!”, maar na een gesprek met mijn ouders die me vertelden dat het wel mooi is voor een latere leeftijd bedacht ik me.
Zelf woonde ik rond die tijd in Enschede en ging ik hier ook naar de middelbare school. Het leek me dus handig om mij door een orthodontist in Enschede te laten behandelen. Nadat ik aan een aantal mensen had nagevraagd wat de beste orthodontist is begon mijn beugel avontuur.
Onprettige weken
Om te beginnen was het voortraject al geen pretje. Ik moest namelijk gips happen en ik had van vriendinnen gehoord dat dit beslist geen pretje is. Een week later werden de slotjes op mijn tanden geplaatst en had ik hier direct erg veel last van. Ik zag na een aantal weken al wel dat mijn tanden een stuk rechter begonnen te staan en ik werd hier dan ook een stuk zelfverzekerder van.
Spinazie eten
Als onervaren beugeldrager leek me het een goed idee om voor de volleybaltraining spinazie te eten. Dit is achterafgezien natuurlijk geen goed idee, omdat mijn hele beugel bezaaid zat met stukjes spinazie. Toen ik bij de training aankwam en mijn eerste zin sprak keek iedereen me aan alsof ik nog nooit mijn tanden had gepoetst. Een vriendin vertelde me dat ik beter even mijn mond kon gaan spoelen. Toen ik de kleedkamer inliep en in de spiegel keek schaamde ik me dood.
Tevreden met mijn tanden
Ik ben echter wel blij dat mijn tandarts mij heeft geadviseerd om een beugel te nemen. Na 2 jaar kon de beugen al worden verwijderd en had ik prachtige rechte tanden. Sommige momenten met een beugel zijn beslist even afzien, maar ik heb er zeker geen spijt van!